درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد یا بهاختصار (ACT) یکی از درمانهای نسل سوم رفتاردرمانی است. این رویکرد در مقایسه با رفتاردرمانی شناختی تاکید بیشتری بر پذیرش و تمایل به تجربیات درونی دارد. هدف این رویکرد آن است که به درمانجویان بیاموزد چگونه عقیده سرکوب کردن پریشانیها را ترک کنند و هیجانات ناخوشایند خود را بیشتر تحمل کنند. در واقع هدف اصلی و مهم ACT دستیابی به انعطافپذیری روانشناختی میباشد طوری که نیازی به حذف یا ازبینبردن احساسات ناراحتکننده نداشته باشید و با وجود این احساسات و افکار و خاطرات دردناک، رفتاری مبتنی بر ارزش از خود نشان دهید. در طی این درمان، مراجعان ….